عیسا

 

 

یه قسمتی از دفتر خاطرات خلیل جبران.

یه چنین نامه ای هم برای ماری هکسل فرستاده

 

                                          ****************************

 

7 فوریه 1912

 

 

امروز قلبم آرام است ، و آرامش و شادی جایگزین دل نگرانی های همیشگی ام شده .....

دیشب ،...عیسا را خواب دیدم .

همان چهره ی مهربان ، آن چشم های درشت سیاه که شعله ور می نمایند و به جلو خیره هستند ،

آن پاهای خاک آلود ، آن آرامش همیشگی ، آن شیطنت و نشاط چهره اش ،..........

 

                                                                   ... و حضور نیرومند روحش ،

 

... با آرامش آنان که می دانندچگونه باید به زندگی راست بنگرند ، بر همه چیز چیره می شود...

 

آه ، ... برای چه  نمی توانم هر شب خواب عیسا را ببینم ؟ برای چه نمی توانم با همان آرامشی

به زندگی خود بنگرم که او می تواند در یک رویا به من منتقل کند ؟ چرا نمی توانم روی این زمین ،

با هیچ کس دیدار کنم که بتواند همچون او ، چنین ساده ، و چنین مهربان باشد ؟

                                                       

                                  ******************

 

خلیل جبران،تصور دیگه ای از مسیح داشته که با همه ی نوشته ها تفاوت داره .

اون می خواد تو نوشته هاش از مسیح یه مرد قوی  و دوست داشتنی بسازه

در حالی که بقیه نویسنده ها ،که مهمترینشون نیچه هست ،از مسیح جور دیگه ای

حرف می زنن ... جبران می گه مسییح پاک و مقدس بوده و هرگز

خودشو به گناه آلوده نکرده ،درحالی که نویسنده ی دیگه ای که اسمشو نمی برم ،

همه جور کاری به عیسا نسبت داده .اون عیسا مسیح رو یه آدم ضعیف و بی اراده

معرفی می کنه ................